Σαν δυο παιδάκια στην αλάνα. Το μικροκαμωμένο φλωράκι κρατάει σοκολάτες και σχεδιάζει πως θα τις μοιράσει στα παιδάκια. Ο τραμπούκος bully φωνάζει "Δεν μας λεει που θα βρει σοκολατες για όλους, οπότε ας φάω εγώ όσες έχουν μείνει για να μην μείνει κανένας παραπονεμένος".
Ο Γιώργος μου έδωσε την εντύπωση ότι έχει ένα σχέδιο στο μυαλό του, υπερβολικά καλό για να είναι αληθινό, δεν θα με πείραζε ωστόσο να τον δω να προσπαθεί να μεταλλάξει την Ελλάδα σε Δανία. Ακόμη κι αν αποτύχει. Ο Κώστας από την άλλη μου φάνηκε πανικόβλητος. Μου θύμισε πληγωμένο ζώο που σε μια προσπάθεια να κρατηθεί επιτίθεται σε όλους για να φανεί πιο ισχυρός. Ακόμη και αν χρειάζεται να πει ψέματα. Το μεγαλύτερο για μένα είναι η ανεργία. Μιλά για μείωση της ανεργίας αλλά συμπεριλαμβάνει στους εργαζομένους και τους stage-σκλάβους, και όσους εργάζονται για εταιρίες ενοικίασης προσωπικού.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου