Απευθείας ανταπόκριση από Ιασώ αυτή τη φορά. Η θεραπεία κυλά ομαλά όπως πάντα. Περιμένω μέχρι την Κυριακή να γνωρίζω τον ακριβή αιρθμό των θεραπειών που θα χρειαστώ ακόμη και συνεπώς πότε θα ξενοιασω προσωρινώς έστω. Στο κομμάτι του Ιασώ και χάος, μεγάλη πρόοδος. Το φαγητό μου έπαψε να έρχεται στην πλαστική καραβάνα, ενώ πλέον μου λένε τι φαγητό έχει και αναλόγως μπορώ να ζητήσω κάτι άλλο. Καταπληκτική η πατατοσαλάτα σήμερα. Ωστόσο ως σωστός σπασαρχίδας ενημέρωσα τη γιατρό μου ώστε να ζητήσει να καθιερωθεί το ίδιο σύστημα για όλους τους ασθενείς που κάνουν χημειοθεραπείες. Είναι ιδιαίτερη κατάσταση, δεν ξέρω αν διαβάσατε και την επιστολή του κ.Μαμαλάκη, αλλά πραγματικά μπορεί να σε ενοχλούν τα πιο περίεργα πράγματα, οι πιο απλές οσμές.
Μου ζήτησαν να βγάλω ένα μενού με φαγητά για να προτείνουν, ωστόσο καταλαβαίνω ότι στον κάθε ασθενή είναι διαφορετικά αυτά που τον ενοχλούν γιατί λειτουργούν αναμνησιακά. Εμένα π.χ. με ενοχλεί πλέον η μυρωδιά του κάρυ και της μπριζόλας στο τηγάνι, γιατί τα έφαγα 2 φορές γυρνώντας από θεραπείες. Να τώρα τα σκέφτηκα και αηδίασα.
Κι αυτό δεν είναι τίποτα. Ακούω για άτομα που τους έρχεται ναυτία απλώς περνώντας έξω από το Ιασώ... Καλά είμαι λοιπόν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου