Decision support στην υγεία

Την περασμένη εβδομάδα, εντυπωσιάστηκα από το συνέδριο στο Σάλτσμπουργκ στο οποίο παρευρέθη η Kathi Apostolidis καλύπτοντας το μέσω twitter. Το θέμα ήταν Decision Support στο χώρο της υγείας. Τελειώνοντας ένα μεταπτυχιακό στα DSS αλλά και ως καρκινοπαθής είχα συνδυασμένο ενδιαφέρον! Πολλές φορές καλείσαι ως ασθενής να πάρεις μια σημαντική απόφαση σχετικά με την εξέλιξη της θεραπείας σου. Ενδεικτικά, στην περίπτωσή μου μας είχε απασχολήσει το θέμα των ακτινοθεραπειών. Είμαι βλέπετε γκρίζα ζώνη για την ιατρική. Πριν μερικούς μήνες, ζητήσαμε την άποψη των Βρετανών ογκολόγων οι οποίοι είπαν ότι με βάση τη νέκρωση του όγκου και την επιτυχία της επέμβασης (long live Mr. Cannon) δεν υπάρχει λόγος επιβάρυνσης με το ρίσκο της ακτινοβολίας. Είναι ούτως ή άλλως ήδη τόσο μικρή η πιθανότητα επανεμφάνισης με βάση τα έως τώρα στοιχεία που δεν αξίζει να ρισκάρεις ένα μελλοντικό νέο όγκο ή άλλη τοξικότητα. Με βάση αυτό είχαμε καταλήξει ότι δεν θα χρειαστούν και έτσι καλύψαμε τη μέγιστη δυνατή δόση φαρμάκων ΧΜΘ. Τώρα, μήνες αργότερα φιλοτιμήθηκε να απαντήσει και η Mayo Clinic, η οποία λέει "ήξεις αφίξεις". Λέει ότι σε άτομα με τα δικά μου στοιχεία ακτινοβολεί σήμερα με βάση ένα τυχαίο πρωτόκολλο (αυτούς ναι εκείνους όχι) ώστε σε μια 3ετία να αποδείξει κατά πόσον έχει νόημα η ακτινοθεραπεία ή όχι. Η γιατρός μου εδώ, ως αμερικανοσπουδαγμένη και με προυπηρεσία στη Mayo προτείνει να το λάβουμε υπ' όψιν. Έχεις λοιπόν εδώ 2 σχολές με τη μία (Ευρώπη) να λέει ότι δεν χρειάζεται και την άλλη (Αμερική) να λέει ότι δεν ξέρει αν βοηθάει αλλά ας το ρισκάρουμε. Το καλό είναι ότι σε αυτή τη διαδικασία συμμετέχει και ο ασθενής, αντίθετα με το Αττικό νοσοκομείο π.χ. όπου δεν μου έλεγαν καν τι πρωτόκολλο ακολουθούν, σαν να μην είχα δικαίωμα να συμμετέχω στη διαδικασία. Τώρα έχω στα χέρια μου τα δεδομένα, ποσοστά, πιθανότητες, papers και η τελική απόφαση είναι σε μένα.