Η αναμονή

Παρατήρησα το εξής. Για τον ασθενή ενός νοσοκομείου, η αναμονή είναι κάτι που αφενός τον εκνευρίζει και αφετέρου είναι πάντα παρούσα. Αναμονή για κάποιο φάρμακο, για εξέταση, για το φαγητό, για τους γιατρούς, για άλλο φάρμακο, για μια εξέλιξη, για να μάθει πότε θα βγει, για να βγει. Πάντα αισθάνεται ότι περιμένει κάτι να συμβεί. Το γεγονός αυτό τον κρατάει σε επαγρύπνηση και ενίοτε σε εκνευρισμό. Προσπάθησα αυτή τη φορά να μην περιμένω τίποτα, απλώς να περιμένω να περάσουν οι μέρες. Φαίνεται να πιάνει, η διαμονή γίνεται κάπως πιο ευχάριστη αν και είναι πολύ δύσκολο να το βγάλεις τελείως από μέσα σου. Ανθρώπινη φύση υποθέτω...