Τρίτη 6 Μαρτίου 2007

Mπορώ να έχω μισό Τόλκιν παρακαλώ;

Όσοι έχετε μια επαφή με τον κόσμο της λογοτεχνίας, θα ξέρετε το έργο του Τολστόι «Πόλεμος και Ειρήνη». Το κατά πόσο έχετε καθίσει να διαβάσετε τις 1500 σελίδες του όμως είναι ένα θέμα. Είναι όντως κάπως αποθαρρυντικό σαν ιδέα αλλά στο κάτω κάτω της γραφής έτσι το έγραψε και έτσι υπάρχει. Έρχονται λοιπόν μελετητές και συγγραφείς και απομονώνουν από την ιστορία μόνο την πλοκή και την απογυμνώνουν από τους φιλοσοφικούς στοχασμούς του συγγραφέα.
Συγκεκριμένα η κ. Εβελίνα Ζάιντενσουρ είναι η υπεύθυνη η οποία μελετώντας τις αλλαγές στα μελάνια και τα χαρτιά του Τολστόι κατέληξε στην αρχική εκδοχή της ιστορίας. Την οποία όμως ο Τολστόι βελτίωσε με 700 ακόμη σελίδες! Οπότε δεν μπορούμε να μιλάμε για ένα πλήρες έργο. Ο τίτλος της νέας έκδοσης θα έχει υπότιτλο «Η αυθεντική εκδοχή». Γιατί όχι η πετσοκομμένη;
Εντάξει. Ο κόσμος έχει σταματήσει να διαβάζει βιβλία και αυτό το βλέπουμε γύρω μας καθημερινά. Τα βιβλιοπωλεία τείνουν να γίνουν τόπος απόκρυφης λατρείας προς ένα είδος καταδικασμένο να μένει στα ράφια. Κάτι οι γρήγοροι ρυθμοί ζωής, κάτι οι απίστευτα ποικίλες εναλλακτικές μορφές διασκέδασης, το βιβλίο περνάει σε τελευταία μοίρα για ένα μεγάλο ποσοστό ανθρώπων. Και αυτό για αυτούς που κάποτε διάβαζαν. Γιατί υπάρχουν άλλοι και κυρίως νεότεροι οι οποίοι τα απεχθάνονται. Είναι όμως τα παραπάνω λόγος να βγάζουν συμπτυγμένες εκδόσεις των κλασικών βιβλίων; Εμένα μου θυμίζει τη στιχομυθία: «Διάβασες το τάδε;» , « Μπα είδα την ταινία, δεν έλεγε». Μα φυσικά και δεν έλεγε όσα έκατσε να γράψει στίβοντας το μυαλό και την ψυχή του ο συγγραφέας. Η λύση λοιπόν δεν είναι το πετσόκομμα αλλά η διαμόρφωση της κατάλληλης παιδείας. Και ίσως σε κάποια χρόνια να αλλάξει η κατάσταση.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου