Τελειώνοντας ένα πανεπιστήμιο, με την κατάλληλη ειδικότητα, κάθε Έλληνας προσπαθεί να γίνει καθηγητής σε ένα δημόσιο σχολείο. Είτε γυμνάσιο, είτε λύκειο, η μονιμότητα και η χαλαρότητα της θέσης είναι άκρως δελεαστικοί παράγοντες. Ειδικά στην Ελλάδα όπου η βιομηχανία είναι σχεδόν ανύπαρκτη, οι θετικές επιστήμες δεν βρίσκουν εύκολα ανταπόκριση, οπότε μετά από 6 χρόνια σπουδών, καταλήγεις καθηγητής. Με τον βασικό μισθό δημοσίου υπαλλήλου. Αν θέλεις να επιβιώσεις, είσαι υποχρεωμένος να κάνεις ιδιαίτερα μαθήματα.
Ο κ. Χατζητέγας πρόεδρος της Ομοσπονδίας Εκπαιδευτικών Φροντιστηρίων Ελλάδος «κάρφωσε» το φαινόμενο στον εισαγγελέα κ. Σανιδά, ο οποίος με τη σειρά του παρήγγειλε προκαταρκτικές έρευνες. Ο κ. Χατζητέγας ως σωστός επιχειρηματίας, χτυπάει τον ανταγωνισμό με τον καλύτερο τρόπο. Ωστόσο δεν είμαι σίγουρος ότι μπορεί κανείς να εντοπίσει τον καθηγητή που κάνει ιδιαίτερα μαθήματα. Μήπως με παρακολούθηση σαν να είναι μαφιόζος;
Φοροδιαφεύγει όπως επισήμανε ο κ. Σανιδάς βλάπτοντας το κοινωνικό σύνολο. Λες και δεν είναι βλαμμένο από μόνο του. Η Ελλάδα όπως έχω ξαναγράψει, δεν αναγνωρίζει την παιδεία ως επίτευγμα. Ο άνθρωπος που ξόδεψε τα πρώτα 25 χρόνια της ζωής του στα θρανία και έχει αποστολή να διοχετεύσει τις γνώσεις στα παιδιά μας, δεν είναι δυνατόν να πληρώνεται με το σταγονόμετρο. Αναγκάζεται να ενισχύσει το εισόδημά του. Όπως οι γιατροί με τα φακελάκια. Αν μπορούσε η χώρα να πληρώνει το γιατρό ως επιστήμονα και όχι ως δημόσιο υπάλληλο, δεν θα είχε την ανάγκη να «κλέψει». Στον τομέα της εκπαίδευσης, η καθιέρωση της ενισχυτικής διδασκαλίας με τους ίδιους καθηγητές που εργάζονται το πρωί, θα μπορούσε να αντικαταστήσει τα ιδιαίτερα και για τους μαθητές και τους καθηγητές. Θα πρέπει όμως να έχει το επίπεδο των ιδιαίτερων μαθημάτων και οι υπερωρίες να πληρώνονται ικανοποιητικά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου