Η πολιτικοποίηση των Γάλλων λίγο πριν τις εκλογές είναι πρωτοφανής. Κόσμος που ποτέ δεν ψήφισε, γράφεται στους εκλογικούς καταλόγους για να διαμορφώσει το αποτέλεσμα, επηρεασμένος κυρίως από την υποψηφιότητα Σαρκοζί. Από τη μια έχουμε τους νέους από αστικές περιοχές που προσπαθούν να εμποδίσουν την εκλογή του και από την άλλη τους συντηρητικούς, κυρίως ηλικιωμένους που βλέπουν στο πρόσωπό του τη σωτηρία της χώρας. Η ουσία είναι ότι όπως και στην χώρα μας, η ψυχολογία παίζει μεγάλο ρόλο.
Διάβαζα κάπου, ότι στην Ελλάδα στα 3 χρόνια διακυβέρνησης της ΝΔ, έχουν γίνει 177 φανερές δημοσκοπήσεις πολιτικού χαρακτήρα, από τις περίπου 1250 που έχουν πραγματοποιηθεί τα τελευταία 17 χρόνια. Εβδομάδα και δημοσκόπηση δηλαδή. Όποτε το κάθε κόμμα αισθάνεται ανασφάλεια, ζητά μια δημοσκόπηση και του ανεβάζει τη λίμπιντο. Η ερώτηση δε περί καταλληλότερου πρωθυπουργού είναι το μεγαλύτερο σουξέ. Στην Ελλάδα βλέπετε, δεν ψηφίζουμε πολιτικές θέσεις ούτε διακηρύξεις. Έχουμε καταλάβει πλέον ότι δεν υπάρχει περίπτωση σωτηρίας από πουθενά. Τα ίδια πιστεύω έχουν οι μεν με τους δε και μικρή διαφορά θα μας κάνει το ποιος θα κυβερνά αύριο. Ψηφίζουμε μόνο το όνομα. Λες και ψηφίζουμε βασιλιά ένα πράγμα. Το ποιους φέρνει μαζί του και τα μυαλά που κουβαλάνε δεν το κοιτάμε.
Βγάζουμε μια δημοσκόπηση λοιπόν να βγάζει τον ένα άχρηστο και τον άλλο ηγέτη, άσχετο που 3 χρόνια τώρα δεν το δείχνει, και τον σπρώχνουμε στο θρόνο για δεύτερη φορά.
Ψήφος χωρίς νόημα λοιπόν ή αλλιώς ψήφος συμπάθειας. Άλλωστε πώς να εξηγήσει κανείς ότι είμαστε από τις χώρες που ψηφίζουν δεξιά και συνεπώς το κεφαλαιοκρατικό σύστημα χωρίς στην πραγματικότητα να έχουμε κεφάλαιο. Επιλέγουμε να δώσουμε την εξουσία στο κεφάλαιο γιατί είναι πιο συμπαθής ο εκπρόσωπός του. Περαστικά μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου