Φιλοσοφίσματα...

Δεν συμβαίνει τίποτα. Προφανώς. Όταν το πρωί είσαι κλεισμένος σε ένα γραφείο, και τα μόνα παράθυρα που κοιτάς είναι τα Windows, ακόμη κι αν συμβεί κάτι, στην καλύτερη των περιπτώσεων θα το διαβάσεις σε λίγες λέξεις. Αν βέβαια κριθεί από κάποιους ως σημαντικό.

Άλλωστε καθένας μας έχει άλλες προτεραιότητες στη ζωή του. Ψέματα να σας πω; Δε με απασχολεί η μεταμόσχευση του Χριστόδουλου. Ούτε ο πρώτος είναι ούτε ο τελευταίος που την πάτησε. Ο γιος του Βούτση; Καθένας με την τρέλα του. Σάμπως καλύτεροι είναι εκείνοι που κλέβουν από εδώ κι από εκεί μέσω ομολόγων και χαρτοφυλακίων; Κάθε ιδεολογία με τον τρόπο της…

Σχεδόν τελείωσα με την πτυχιακή, και με αγχώνει η παράδοσή της. Αρχές Νοέμβρη μπαίνω φαντάρος και όσο να’ ναι με επηρεάζει κι αυτό στην ψυχολογία και το γράψιμό μου. Πράγματα που πρόσεχα πριν λίγο καιρό, με εκνεύριζαν, με εντυπωσίαζαν, σήμερα με αφήνουν αδιάφορο.

Αντί για είδηση ή σχόλιο σήμερα, τροφή για σκέψη σε όλους σας που παρακολουθείτε τα κανάλια και τις εφημερίδες, μην βήξει ο Σημίτης και ρίξει το Γιωργάκη. Αξίζει;

Πέρα από την καθημερινότητά μας, τα προβλήματα και τις χαρές μας, πρέπει να μας απασχολούν οι αηδίες τους; Τι έχουμε να περιμένουμε; Μας επηρεάζει σε κάτι το ποιος θα είναι τελικά αρχηγός του ΠΑΣΟΚ; Ούτως ή άλλως δεξιά πολιτική θα ακολουθήσει… Μας επηρεάζει η κατάσταση του Χριστόδουλου περισσότερο από οποιουδήποτε ανθρώπου που χειρουργείται αυτή τη στιγμή;

Αφήστε τους λοιπόν να βγάζουν μαύρες και ζήστε τη ζωούλα σας. Όσο τους νοιάζει αυτούς για εσάς να νοιάζεστε κι εσείς για εκείνους.

Ίσως έπρεπε αυτό να είναι το τελευταίο μου κείμενο πριν φύγω για το στρατό. Όμως τώρα το αισθάνθηκα, τώρα σας το δίνω…