Φοβήθηκα το Γενάρη του 2010 ότι έχω καρκίνο. Τελικά είχα.
Φοβήθηκα λίγο αργότερα όταν είδα ότι 40% των ασθενών με σάρκωμα Ewing δεν τη βγάζουν καθαρή. Για την ώρα είμαι καλά.
Δε φοβάμαι πλέον εύκολα τη δυσκολία του να βρω δουλειά, το αν θα καθυστερήσω τη διπλωματική, μην παρεξηγηθεί ένας "φίλος", αν θα μου γρατζουνίσουν το αυτοκίνητο.
Φοβάμαι μόνο μην επιστρέψει το θηρίο στη μέση κάποιου ονείρου μου, σαν το σπίτι που φτιάχνω τώρα και με ξυπνήσει άγρια σαν τηλεφώνημα μέσα στη νύχτα, από εκείνα που κάνουν την καρδιά να τρέχει και να σου παίρνει ώρα να επιστρέψεις, ένα χρόνο ίσως, ίσως πάλι και ποτέ.
7 σχόλια:
Όλοι φοβόμαστε.. Μα αξίζει να το παλεύεις.. Εσύ το ξέρεις.. Καλή μέρα!!
Σωστά..όλοι μας φοβόμαστε, αλλά αν αφήσουμε το φόβο να μας παραλύσει δε θα καταφέρουμε ποτέ τίποτα!
Θυμαμαι, το οτι φοβομουν οτι μπαινοντας στο μπλογκ σου που μου συστησε μια καλή φιλη, δεν θα αντεχα να αντιμετωπισω τις δικες μου φοβιες, οτι θα με διάλυαν.
Επέσα εξω.
Δεν φοβαμαι οσο φοβομουν οτι θα φοβαμαι , γιατι με βοηθησες
εσυ. Να εισαι πάντα καλα.
Έρχομαι απο τον Νίκο και σου εύχομαι μέσα απο την καρδιά μου ποτέ μα ποτε΄ξανά να μη ξαναγυρίσει..
Εγώ δεν φοβάμαι τίποτα, εκτός απο την αρρώστια,,,.
Καλή βδομάδα και πάντα γερός.!
Όπως λέω συχνά, ακόμη κι αν η πιθανότητα επανεμφάνισης ήταν 1%, -τώρα είναι κάπου στο 8-10- πάλι θα είχα τον ίδιο φόβο. Δεν φοβάσαι ότι θα κοπείς σε μάθημα, ότι θα κάψεις το φαί, ότι θα λερωθείς. Παίζεις τη ζωή σου σ' αυτές τις πιθανότητες και παίρνουν άλλη βαρύτητα. Θα υπάρχει ίσως κάποια ορολογία για τη σημασία της πιθανότητας...
Να είστε καλά και να μη φοβάστε σαχλαμάρες.
Φοβάμαι. Ναι. Αλλά προχωρώ μπροστά. Κι αν χρειαστεί, τρέχω. Για να μη με φτάσουν οι φόβοι μου. Ίσως τότε δεν πραγματοποιηθούν ή δε με αγγίζουν τόσο έντονα.
ΓΜΤ ΤΟ ΠΗΡΕΣ ΛΑΘΟΣ, ΓΥΡΝΑ ΤΟ ΑΜΕΣΩς!
ΜΑΝΤΡΑ
ΕΙΜΑΙ ΣΤΟ 60% ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΣΤΟ 40%
Π Ι Σ Τ Ε Ψ Ε Τ Ο
ΤΩΡΑ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΕΠΙΠΛΟΚΗ ΘΑ ΚΑΝΩ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΚΑΙ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ
ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ, ΚΑΛΟ ΚΟΥΡΑΓΙΟ ΚΙ ΕΧΩ ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ ΣΤΟ ΧΙΟΥΜΟΡ ΣΟΥ ;)
Δημοσίευση σχολίου