Ραντεβού χθες στη 13.00 για μαγνητική, αξονική κτλ κτλ. Κλείνω -ο αδαής- ραντεβού στις 12.00 με τον ορθοπεδικό στο άλλο κτήριο. Φτάνω 11.15, βρίσκω έξω μια κυρία να περιμένει, λέω εντάξει νωρίς είναι θα είναι το προηγούμενο ραντεβού των 11.30. Ο γιατρός ήρθε τελικώς στις 12.00, έβαλε μέσα την κυρία, ενδιάμεσα είχε έρθει ένας νεαρός ο οποίος ήταν νέος πελάτης (συμπλήρωσε το έντυπο) και ένας κύριος στα 60 με μια κοπέλα. Κατά τη μία παρά, και ενώ έχει ενημερωθεί ότι στη 13.00 πρέπει να είμαι κάτω για να μη χάσω το ραντεβού μου, η πόρτα ανοίγει και η γραμματέας φωνάζει μέσα το νεαρό. Παρεμβαίνω και η γραμματέας μου λέει ότι ο γιατρός είπε να περάσει μέσα ο άλλος πρώτα. "Τα χαιρετίσματά μου" απάντησα και ξεκίνησα να φύγω σχολιάζοντας. Ρεμάλι, αλμπάνης, ανεύθυνος ήταν οι πρώτες λέξεις. Και τότε παρεμβαίνει ο 60άρης.
-Μη μιλάτε έτσι νεαρέ μου, δεν έχετε δίκιο.
-Μα είχα ραντεβού στις 12 και στη 1 πρέπει να είμαι στον τομογράφο. Θα ήταν καλό να με δει πριν πάω για τις εξετάσεις, μήπως θέλει κάτι επιπλέον.
-Κοιτά να δεις, κι εγώ στις 12 έχω ραντεβού αλλά δεν κάνω έτσι, και επειδή τυγχάνει να είμαι γιατρός γνωρίζω ότι τα ραντεβού των γιατρών δεν είναι καθορισμένης διάρκειας.
-Συγγνώμη δηλαδή μας έχει κλείσει σε 3 ασθενείς ραντεβού για τις 12 και δε σας προσβάλει αυτό; Δε βλέπετε ότι έπρεπε να είναι κάθε μισή ώρα;
-Τότε νεαρέ μου θα σε δεχόταν σε 3 μήνες.
-(σκέψεις: τι λε ρε καραγκιόζη; Λες να ήρθα σε ιδιωτική κλινική γιατί έχει καλύτερους γιατρούς;) Ας ερχόταν στην ώρα του!
-Κάτι σοβαρό θα του έτυχε.
-Άλλες δύο φορές τον έχω περιμένει 40 λεπτά έξω! Τον τουρίστα! Τη μία μετά από χειρουργείο σε αναπηρική καρέκλα!
-Μα γιατί αγχώνεσαι; Ηρέμησε παιδί μου. Έτσι είναι τα ραντεβού με τους γιατρούς.
-Ναι έχετε δίκιο. Ξεχνάτε όμως ότι υπάρχει μια παράμετρος που λέγεται ψυχολογία ασθενούς η οποία χτίζει και τη σχέση ιατρού-ασθενούς. Εγώ θα κατέβω κάτω σε 10 λεπτά για να πάρω ένα αποτέλεσμα ζωής, και το τελευταίο που χρειάζομαι είναι να με καθυστερεί ή να με αγχώνει η ανευθυνότητα/ανοργανωσιά ενός ανθρώπου, κι ας είναι και γιατρός.
Μετά από αυτό ο κύριος κατέβασε το βλέμμα και σταμάτησε τη συζήτηση.
Ο ορθοπεδικός με είδε σα να μη συμβαίνει τίποτα μετά από τις εξετάσεις...
Η ψυχολογία του ασθενούς είναι ένας παράγοντας τον οποίο λίγοι έως ελάχιστοι γιατροί από όσους συνάντησα αυτόν τον ένα χρόνο λαμβάνουν σοβαρά υπ'όψιν.
4 σχόλια:
Δυστυχώς έτσι γίνεται .
Καλά έκανες και αντέδρασες και μίλησες στον κύριο έτσι,είναι δικαίωμά μας να έχουμε αξιοπρεπή μεταχείριση ,ειδικά όταν πρόκειται για θέματα υγείας.
Απίστευτο!!Θα περίμενα ότι σε ιδιωτικές κλινικές θα ήταν διαφορετικά, αλλά δυστυχώς η ασέβεια στον άνθρωπο έχει πλήξει τους πάντες.Δεν σέβονται καν το γεγονός ότι τους ακριβοπληρώνεις!!
και ολα αυτα σε κλινικη που πληρωνεις μια περιουσια υποθετω... Τελικα δεν αλλαζει αυτη η χωρα ποτε
Εμείς έχουμε πάρε δώσε καθημερινά με γιατρούς σε δημόσιο νοσοκομείο τους τελευταίους 7 μήνες. Το κορυφαίο που μας έκαναν είναι που έδωσαν εξιτήριο στον πατέρα μου πριν έρθει ο χειρουργός να του διορθώσει τον κώδωνα (είχε άλλη ασχολεία ο κύριος και δεν άδειαζε να κάνει τη δουλειά του). Αποτέλεσμα; μετά πέντε μέρες μπήκαμε πάλι μέσα (σε άλλο νοσοκομείο) και αναγκάστηκαν να του περάσουν την ΧΘ από φλέβα στο χέρι.
Εύχομαι ό,τι καλύτερο με τα αποτελέσματα των εξετάσεών σου.
Δημοσίευση σχολίου