Τρίτη 25 Οκτωβρίου 2011

Δε θα με γνωρίσεις

Στους καιρούς εκείνους που δεν θα είμαι
Μαζί σου θα είναι ένα σύννεφο
Η σκιά του από πάνω σου συνέχεια
Εκείνο το σύννεφο είμαι εγώ
Δε θα με γνωρίσεις

Ένας αγέρας θα ανεμίσει τη φούστα σου
Τα μαλλιά σου θα αναστατωθούν
Το ένα χέρι σου στη φούστα το άλλο στα μαλλιά σου
Εκείνος ο αγέρας είμαι εγώ
Δε θα με γνωρίσεις

Της νύχτας μία ώρα στο κρεβάτι σου
Πότε στο ένα πλευρό πότε στο άλλο
Είτε είσαι κοιμισμένη είτε είσαι ξύπνια
Εκείνο το όνειρο είμαι εγώ
Δε θα με γνωρίσεις

Ολομόναχη θα μιλάς με κάποιον που δεν είναι
Θα διηγέισαι όσα ποτέ δε διηγήθηκες
Εκείνος που θα ακούει είμαι εγώ
Δε θα με γνωρίσεις

Έναν πόνο θα νιώσεις σε πρωτόγνωρους καιρούς
Που δε θα μπορείς να τον εντοπίσεις
Η καρδιά σου θα παγιδευτεί στις αναμνήσεις
Εκείνος ο πόνος είμαι εγώ
Δε θα με γνωρίσεις

Αζίζ Νεσίν -

Δεν ξέρω αν το μετέφρασα σωστά. Ζητώ συγνώμη αν όχι.

Μια εικόνα

Μέσα σε ένα καράβι σαν κι αυτό, κάπου ανάμεσα στην Πόλη και τη Χάλκη

Με τον ουρανό συννεφιασμένο και τους γλάρους να πετάνε γύρω

Καθισμένος δίπλα σε ένα παράθυρο να απολαμβάνεις το v-οστό σου τσάι

Και από ένα ραδιοφωνάκι φορητό να ακούγεται με ζεστά παράσιτα αυτό


Για μια τέτοια στιγμή αδερφέ αξίζει να πας στην Πόλη. Για μια τέτοια στιγμή αξίζει να ζεις.

Τρίτη 18 Οκτωβρίου 2011

Νομιμότητα και υπηρεσίες στην ελληνική αγορά

Συγχύστηκα απίστευτα.
Παραγγέλνω την Κυριακή μια τηλεόραση από το Πλαίσιο αξίας 237 ευρώ, δίνοντας τα στοιχεία της πιστωτικής μου κάρτας. Μου έρχεται μήνυμα ότι υπάρχει πρόβλημα με την παραγγελία. Τη Δευτέρα το πρωί επικοινωνώ μαζί τους και αποδεικνύεται ότι πρόκειται για τυπικό θέμα, σχετικό με το όνομα που είναι περασμένο στην παραγγελία. Ο υπάλληλος, ευγενικά μου εξηγεί και ξαναβάζει την παραγγελία ενημερώνοντας με ότι θα την παραλάβω την Τρίτη. Τρίτη σήμερα, μου έρχεται SMS ότι η παράδοση θα γίνει στο διάστημα 12.00-14.30 οπότε λέω όλα καλά. Κατά τις 15.00 με παίρνει ο οδηγός και μου λέει ότι έχει την τηλεόραση, είναι έξω από την πόρτα αλλά δε με βρίσκει. Διαπιστώνουμε ότι η παραγγελία έχει πάει Κολωνάκι αντί για Γέρακα και με πληροφορεί ότι η παράδοση θα γίνει την Πέμπτη. Όλα αυτά για μια τηλεόραση άμεσα διαθέσιμη. Παίρνω τηλέφωνο λοιπόν στο Πλαίσιο και συνεννοούμαι με τον κ. Α., ο οποίος αναγνωρίζει το λάθος και τη διαφορά στην παρεχόμενη υπηρεσία (2 μέρες καθυστέρηση) και εντοπίζει στο κοντινότερό μου κατάστημα της Λ. Μεσογείων 2 διαθέσιμα κομμάτια. Με βάζει στην αναμονή για λίγο, η γραμμή κλείνει, με καλεί πίσω και με ενημερώνει ότι έχει φροντίσει ώστε να κρατήσουν το κομμάτι για μένα, στην τιμή internet, σαν τελικό στάδιο της συναλλαγής μου απλώς θα πρέπει να φροντίσω εγώ για την παραλαβή. Ο κύριος ήταν ευγενέστατος και μου ζήτησε συγνώμη για την ταλαιπωρία.
Επειδή βγήκα από τη χημειοθεραπεία Κυριακή, αποφεύγω τις μετακινήσεις μέχρι να συνέλθω και να δω τα λευκά μου αιμοσφαίρια. Στέλνω λοιπόν τον αδερφό μου στο κατάστημα για να την παραλάβει. Με πήρε 1-2 φορές τηλέφωνο γιατί τον ρώτησαν για το μοντέλο, για το αν η παραγγελία είναι στο όνομά μου κτλ. Για να διευκολύνω τη συζήτηση ζήτησα και μίλησα με τον πωλητή, του έδωσα το τηλέφωνο του κ. Α., επιβεβαιώσαμε το μοντέλο και όλα καλά. Δέκα λεπτά αργότερα μου τηλ πάλι ο αδερφός μου έξαλλος, ότι σηκώνεται και φεύγει γιατί δεν βγάζει άκρη, ότι θέλουν να πάω εγώ και λοιπά ακατάληπτα. Ε λέω, βαρέθηκε, παίρνω τηλ στο Πλαίσιο και με συνδέουν με το διευθυντή, ο διάλογος με τον οποίο ήταν κάτι τέτοιο:
-Ναι γεια σας, Γκανάς λέγομαι.
-Μάλιστα... ... ...
-Σχετικά με την τηλεόραση; Έχετε ενημερωθεί;
-Βεβαίως.
-Ποιο είναι το πρόβλημα;
-Πρέπει να έρθετε ο ίδιος να την παραλάβετε.
-Κοιτάξτε. Είμαι καρκινοπαθής, βγήκα από τη ΧΜΘ Κυριακή βράδυ, δε μου επιτρέπεται να κυκλοφορώ. Γι' αυτό περίμενα να μου τη φέρετε σπίτι, στο οποίο αποτύχατε, και αφού βρήκατε λύση με ταλαιπωρείτε και πάλι.
-Ναι αλλά πρέπει να παραλάβετε ο ίδιος, για λόγους ασφαλείας.
-Για ποιο λόγο;
-Γιατί έχει πληρωθεί με την κάρτα σας.
-Κι αν μου τη φέρνατε σπίτι;
-Θα υπογράφατε στην παραλαβή.
-Και στο amazon? Στο paypal? Υπογράφω πουθενά;
-Δε γνωρίζω κύριε.
-Εμ βέβαια, μόνο το μπακάλικο γνωρίζετε.
-Ναι αλλά έτσι έχουμε τα χαμηλότερα ποσοστά απάτης με πιστωτικές κάρτες.
-Και όσον αφορά το επίπεδο της υπηρεσίας και την εξυπηρέτηση σας είναι αδιάφορο;
-Ίσα ίσα θα έπρεπε να το βλέπετε σαν θετικό. Πιστεύω ότι οι μεγάλες εταιρίες σε παγκόσμιο επίπεδο θα έπρεπε να ακολουθούν ένα τέτοιο σύστημα ασφαλείας.
Ηρεμώ λίγο.
-Κοιτάξτε να δείτε, είναι δική σας ευθύνη που δεν μου την παραδώσατε στο σπίτι σήμερα, χαίρομαι που βρήκατε μια λύση και τώρα μου βγάζετε πάλι πρόβλημα.
-Δε με ενδιαφέρει τι κάνει το τμήμα Internet. (σ.σ. ΤΗΣ ΕΤΑΙΡΙΑΣ ΠΟΥ ΕΡΓΑΖΕΤΑΙ) Άλλωστε όταν εκδόσατε την κάρτα σας συμφωνήσατε στην ταυτοπροσωπία. Κάνω το νόμιμο.
-Μου θυμίζετε τη συζήτηση για το νόμιμο και το ηθικό.
-Και επιλέγω το νόμιμο.

Και έτσι κλείσαμε αφού ζήτησα ξανά το όνομά του. Θα πείτε κάποιοι ότι με βάση το νόμο είχε δίκιο. Θα πω ότι ως πελάτης αισθάνθηκα προσβεβλημένος από τη συνολική μου εμπειρία. Γιατί να ξανακάνω μετά από αυτό σοβαρή συναλλαγή με το Πλαίσιο; Μου θύμισε παλαιότερο περιστατικό σε εταιρικό επίπεδο που δε δεχόταν να κάνει την παράδοση σε άλλο σημείο επί πιστώσει μετά από χρόνια συνεργασίας...