Τρίτη 26 Δεκεμβρίου 2006

"I was an atheist for awhile, but I gave it up. No holidays!"

...said Henny Youngman.


Δε μου αρέσουν οι γιορτές. Για την ακρίβεια τις απεχθάνομαι. Όχι επειδή είμαι ένας άνθρωπος μίζερος και μονόχνωτος, αν και με χαρακτηρίζουν αρκετά και οι δύο αυτές λέξεις. Απλά δεν μπορώ να βγάλω από το μυαλό μου το λόγο για τον οποίο επινοήθηκαν. Και αν τα καταφέρω, όταν στη συνέχεια τον θυμηθώ εκνευρίζομαι ακόμη περισσότερο.

Αν εξαιρέσουμε τους λόγους πίστης και θρησκείας και το θαύμα της ενανθρώπισης του Θεού στο σώμα του Χριστού, η ημέρα των Χριστουγέννων δεν είναι τίποτε πέρα από μια αφορμή για να ξοδεύουμε λεφτά και να νομίζουμε ότι ξεφεύγουμε από την καθημερινότητα μας μαζί με όσα αυτή συνεπάγεται. Αν υπάρχει κάτι θετικό είναι σίγουρα ότι ερχόμαστε κοντά με συγγενείς και φίλους που μας λείπουν κατά τη διάρκεια του χρόνου. Θα μπορούσαμε βέβαια να τους βλέπαμε αν το θέλαμε πραγματικά… Για κάποιον που δεν έχει αυξημένο το θρησκευτικό συναίσθημα κάθε τέτοια γιορτή είναι μια μέρα σαν όλες τις άλλες και οι γύρω του υπερβολικά χαρούμενοι. Ο Παύλος στην επιστολή προς Ρωμαίους είχε γράψει πως δεν πρέπει κανείς να κρίνει το πώς γιορτάζει ή δεν γιορτάζει κανείς τις γιορτές αυτές. Την κρίση θα την κάνει ο Θεός. Λες κι αν όντως υπάρχει, αυτό που θα τον νοιάξει είναι το αν πήγα στην εκκλησία ή αν αισθάνθηκα κατάνυξη από το θαύμα…

Τέλος πάντων… Ελπίζω όλοι να περάσατε καλά και να περνάτε ακόμη καλύτερα όλες τις ημέρες της ζωής σας. Είναι τόσο λίγες που αν μία σας ευχαρίστησε προσπαθήστε να την επαναλαμβάνετε όσο συχνότερα μπορείτε. Δηλώστε άρρωστοι και φτιάξτε τη δική σας εορταστική ατμόσφαιρα ότι μέρα κι αν είναι. Μια γιορτή για εσάς και όσους αγαπάτε και θέλετε κοντά σας.

Πέμπτη 30 Νοεμβρίου 2006

Νυσταγμένος καιρός

Νυσταγμένος κι εγώ... Με ξύπνητήρι στις 10 και πάλι στα τυφλά σηκώθηκα. Κάτι ο καιρός, κάτι η κούραση. Καλημέρα σας.

Τετάρτη 29 Νοεμβρίου 2006

Και γιατί παρακαλώ;

Το «μνημόνιο συνάντησης» μεταξύ των αρχών και πολλών συνδικαλιστικών οργάνων το οποίο υπεγράφη τη Δευτέρα με έβαλε σε σκέψεις. Σύμφωνα με αυτό, μεταξύ άλλων, οι διοργανωτές της πορείας καλούνται να ενημερώνουν την Αστυνομία για τον αριθμό των συμμετεχόντων, την διαδρομή τους αλλά και τον περιορισμό σε μία μόνο λωρίδα κυκλοφορίας.

Η αλήθεια είναι ότι ως οδηγός τα τελευταία χρόνια υπήρξαν φορές που κι εγώ αισθάνθηκα ότι οι πορείες στο κέντρο της Αθήνας ήταν τουλάχιστον ενοχλητικές, αφού το έκαναν απροσπέλαστο. Ο κ. Πολύδωρας δήλωσε ότι δεν μπορεί στις διαδηλώσεις η πόλη να τελεί «υπό πολιορκία» και οι πολίτες «υπό ομηρία». Η Αθήνα δεν πρέπει να νεκρώνει οικονομικά αλλά και κοινωνικά όποτε υπάρχει διαδήλωση σε εξέλιξη. Ή μήπως πρέπει;

Αν δεν έκλεινε το κέντρο, αν δεν ταλαιπωρούμασταν τότε ποιος από εμάς θα μάθαινε στα αλήθεια ότι κάποιοι συνάνθρωποί μας, εργαζόμενοι, συμπολίτες μας έχουν κάτι να πουν σε αυτούς που μας κυβερνούν; Σίγουρα πολύ λιγότεροι. Δεν πρέπει να μας ενοχλεί η ταλαιπωρία αυτή αλλά η άλλη. Εκείνη που ασκεί η εκάστοτε κυβέρνηση στον καθένα μας. «Υπό ομηρία» μπορεί να βρισκόμαστε κ. Πολύδωρα αλλά σίγουρα όχι από τους διαδηλωτές. Δεν μπορούμε να κατηγορήσουμε τους μαθητές και τους καθηγητές όταν κλείνουν την Πανεπιστημίου αλλά το υπουργείο Παιδείας που αδυνατεί να προσφέρει να όσα υπόσχεται προεκλογικά. Ούτε και τους συμβασιούχους που ο ίδιος ο πρωθυπουργός είπε ότι θα μονιμοποιήσει -200.000 άτομα- και στη συνέχεια βγήκε ο κ. Παυλόπουλος στην τηλεόραση να διαψεύσει το βίντεο! Αφήστε μας λοιπόν να κλείνουμε τους δρόμους και να ενοχλούμε όσους ενοχλούνται. Διότι αυτοί είναι που στηρίζουν τα όσα πραγματικά επηρεάζουν τη ζωή μας και διαμορφώνουν την καθημερινότητά μας, και όχι 1-2 ώρες αναμονής στη Βασιλίσσης Σοφίας.