A point in time

Πέρυσι όταν ξεκινούσα για διακοπές είχα μόλις απολυθεί από την αεροπορία, είχα απορριφθεί στο μεταπτυχιακό και είχα κλείσει δουλειά. Πέρασα υπέροχα νομίζοντας ότι ξεκουράζομαι από το τελευταίο δίμηνο στα ΚΕΔΑ, όπου το τρέξιμο που έριξα ήταν θρυλικό...
Σε ένα χρόνο πόσα πράγματα άλλαξαν! Με πήραν τελικώς στο μεταπτυχιακό ως επιλαχόντα, παράτησα τη δουλειά αφού δεν έβγαιναν τα ωράρια, έμαθα πολλά πράγματα κυρίως από εργασίες. Τώρα, θα αρχίσω πάλι να ψάχνω για δουλειά μέσα στην ψευτοκρίση τους...
Φέρος πάντως περιμένω ακόμη περισσότερο τις διακοπές, αφού το μεταπτυχιακό είχε πολλές απαιτήσεις. Τι να πουν και συνάδελφοι που εργάζονταν... Ας είναι...
Αύριο, τέτοια ώρα θα είμαι στο μικρό νησάκι μου αγκαλιά με τη Μ. και θα απολαμβάνω αυτό που τόσο μου λείπει. Η Σ Υ Χ Ι Α. Κι άσε τους Simon and Garfunkel να λένε...