Τετάρτη 6 Οκτωβρίου 2010

Νέα και ελευθερίες

Πρώτα τα νέα! Ότι εξετάσεις έκανα ήταν πεντακάθαρες, I am strong as an ox! Απομένουν 4 θεραπείες, οι οποίες ενδεχομένως να γίνουν 3! Έφτασα στην μέγιστη δόση ενός φαρμάκου που με ταλαιπωρούσε πολύ με τη 48ωρη αντλία και την 2η φλέβα, οπότε οι μικρές μου θεραπείες θα κρατάνε πλέον 1 νύχτα και οι μεγάλες κανονικά 5. Τελειώνω και πλέον το νιώθω μέσα μου πιο έντονα από ποτέ. Πρέπει να εντείνω την αποκατάσταση του ποδιού με περισσότερες ασκήσεις.

Στα πιο βαριά τώρα.
Όταν σου λένε ότι έχεις καρκίνο ασπρίζεις. Σε λούζει κρύος ιδρώτας. Φοβάσαι και αν πεις ότι δε φοβάσαι είσαι ψεύτης. Στην πορεία βλέπεις την εξέλιξη των πραγμάτων, αν πάει καλά και βρεις μια σχετική διαύγεια σταματάς να φοβάσαι και ασχολείσαι με άλλα πράγματα και μια πιο φιλοσοφική θεώρηση της κατάστασής σου. Αν εξαιρέσουμε το φρικτό πόνο που περνάς κατά καιρούς, είτε από το ίδιο το σάρκωμα, είτε από το χειρουργείο, είτε από τα ενεσάκια το μεγαλύτερο κακό του καρκίνου για μένα ήταν η έλλειψη επιλογών. Και ζητώ συγγνώμη από όσους περνάνε μια νόσο με κακά προγνωστικά και προσβάλλω με τα προβλήματά μου.
Αφενός στο ιατρικό κομμάτι. Δεν έχεις επιλογές πέρα από το ποιόν γιατρό θα εμπιστευτείς. Ακόμη κι αυτό όμως καθορίζεται σχεδόν αυτόματα. Δεν μπορείς να πεις ότι δε θα κάνεις χημειοθεραπείες ή επέμβαση ή ενεσάκια. Αλλά αυτά εμπίπτουν και στο ποστ περί ηρωισμού.
Στην καθημερινότητα τα πράγματα είναι χειρότερα. Το πρόγραμμά σου διαμορφώνεται από το πρόγραμμα των θεραπειών. Δεν μπορείς να μπεις σε κλειστούς χώρους με πολύ κόσμο γιατί έχεις χαμηλά λευκά. Έπρεπε να περιμένω να ανοίξουν οι θερινοί για να πάω σινεμά και τώρα το έκοψα.
Μικρές απολαύσεις της ζωής, απλές κλασικές δεν μπορείς πια να τις έχεις. Το έχω πει πολλές φορές. Να οδηγήσεις, να καπνίσεις ένα πούρο, να κολυμπήσεις, να πιεις ένα τζίν, να κάνεις έρωτα δεν είναι επιλογές σου. Να πάρεις το αυτοκίνητο ότι ώρα να 'ναι και να πας να πιεις ένα ποτό. Να φοβάσαι τη βροχή μην σε κλείσει στο σπίτι. Ειδικά όταν γύρισα από την Αγγλία και είχα ανάγκη άλλους για τα πιο βασικά πράγματα πήγαινα να τρελαθώ. Και τώρα ακόμη το μπάνιο π.χ. με δυσκολεύει.

ΤΕΛΕΙΩΝΕΙ! Από το Γενάρη ήταν 9 μήνες γκάστρωμα και μέχρι τις 30/11 που θα τελειώσω είναι ουκ ολίγες ημέρες αλλά τουλάχιστον είναι εκεί. Βλέπω την ημερομηνία στον ορίζοντα και μπορώ πια και προχωράω με το κεφάλι ψηλά. Γιατί τελευταία είχα λυγίσει κάπως.

7 σχόλια:

KitsosMitsos είπε...

Θα έλεγα να μην το σκέφτεσαι ότι λύγισες προς το τέλος. Είναι απόλυτα φυσιολογικό και ανθρώπινο.
Να χαρείς τα καλά νέα, λοιπόν!
Ό,τι καλύτερο εύχομαι :-)

philos είπε...

Νιώθω μια ανακούφιση που είσαι και συ ανακουφισμένος αρκετά.
Πιστεύω το γεγονός ότι επικοινώνησες τόσο με πολύ κόσμο ίσως βοήθησε αρκετά στην ψυχολογία σου.
Σου εύχομαι να τελειώσει η ταλαιπωρία σου όπως έχει προγραμματιστεί και να έχεις όλα όσα στερηθηκες αυτό το διάστημα!
:D

Moloch είπε...

@kitsosmitsos Είναι πολύ όμορφο να έχεις στόχους σαφώς ορισμένους. Τουλάχιστον εγώ έτσι λειτουργώ.

@philos
Ηρέμησα λίγο όσο να 'ναι. Και ναι το ότι μπορούσα μέσα στη νύχτα να πω ότι πονάω και να το ακούσουν 10 άνθρωποι ίσως βοήθησε. Ευχαριστώ phile.

cghera είπε...

Καλό κουράγιο, ελπίζω η συνέχεια να είναι πιο εύκολη, τουλάχιστον από τα γραφόμενα αυτό καταλαβαίνω.
Keep Walking!

efou είπε...

πολύ καλά τα νέα σου, κουράγιο λίγο ακόμη-έφαγες το γάιδαρο και άλλα τέτοια κλισέ! :-)

Ανώνυμος είπε...

πρώτη φορά σε διαβάζω και τίποτα δεν έχω να σου πώ,μια αγκαλιά,υποκλίνομαι

Lote Alcarin είπε...

Πραγματικά με τρομάζει πόσο αλλάζει η ποοπτική σου σε τέτοιες καταστάσεις. Ξαφνικά δεν βλέπεις το δέντρο και βλέπεις το δάσος. Και ίσως εύχεσαι να ξαναστραβωνόσουν, αλλά δε γίνεται. Χαίρομαι πολύ που οι εξετάσεις σου είναι κάλές. Θέλει ψυχή αυτή η αρρώστια, τρέφεται από την απογοήτευση. Να σκέφτεσαι την ανάρρωση σου και πόσα πράγματα θα απολαύσεις με αυτό το φρέσκο μάτι οταν ξεμπερδέψεις. Περαστικούλια!!!!!