Τρίτη 3 Αυγούστου 2010

Συγκρίσεις

Όταν πήγα από το Αττικό στο Ιασώ ένιωσα ότι η διαφορά ήταν τεράστια. Σε κάθε επίπεδο, από εξυπηρέτηση νοσηλευτικού προσωπικού μέχρι καθαριότητα και φαγητό. Το ίδιο έπαθα όταν από το Ιασώ πήγα στο φτηνότερο παρακαλώ Clementine Churchill. Ιδιαίτερα στο κομμάτι του φαγητού, που όπως καταλαβαίνετε από προηγούμενα ποστ με ενδιαφέρει αρκετά, η διαφορά ήταν στο ταΐζω άνθρωπο με το ταΐζω γουρούνια. Κάθε πρωί μαζί με τις ζεστές φρυγανιές, τσάι, βούτυρα, μαρμελάδες ερχόταν και ένας κατάλογος με τα πιάτα ημέρας. Ενδεικτικά: σολωμός ποσέ με λευκή σως με εστραγκόν, ψητή πάπια με πουρέ σελινόριζας, φιλέτο γαλοπούλας με cranberry sauce, λαζάνια, τορτελίνια με ρικότα και σως τυριών, παέγια, αρνάκι tandoori. κάθε πιάτο μπορούσε να συνοδευτεί από new potatoes, roast potatoes, mashed potatoes, chips, steamed basmati rice, green beans, broccoli, carrots, cauliflower. Πέρα της τηγανιτής πατάτας όλα τα άλλα ήταν φρέσκα προιόντα. Κάθε μέρα υπήρχε επιπλέον φρέσκια φρουτοσαλάτα, γλυκό, παγωτά αλλά και ορεκτικά όπως χουμους ή καπνιστό σολωμό. Ο σεφ είχε αστέρι μισελέν.
Τους έλεγες τι ώρα θέλεις το φαγητό σου και ερχόταν σε δίσκο εστιατορίου, με τα ζεστά πιάτα καλυμμένα με μεταλλικό καπάκι και τα κρύα με διαφανή ζελατίνα.
Επιστρέφοντας στο Ιασώ, με την αναμνησιακή ναυτία -μη σας τύχει-, μου φέρνουν τον πλαστικό κλεισμένο δίσκο ο οποίος ανοίγει και πέρα από τη βρωμερή μυρωδιά του κατεψυγμένου κρεμμυδιού, βλέπω ένα πιάτο μπάμιες και μια χοιρινή μπριζόλα βρασμένη και μετά ψημένη για 2-3 λεπτά να πάρει χρώμα. Ακολούθησαν κατεψυγμένο τηγανητό σνίτσελ με πουρε σκόνη, χοιρινά φιλετάκια ομοίως βρασμένα και ψημένα. Μόνο μια κρέπα με ανθότυρο έσωσε κάπως την κατάσταση. Έδειξα στη γιατρό και φίλη μου, μια φώτο από ένα δείπνο στο Λονδίνο με σολωμό ποσέ, γαρίδες κοκτέιλ και μους φράουλας. Με τα πολλά, εχθες ήρθε στο δωμάτιο η διευθύνουσα με τον σεφ να τους πω τις προτάσεις μου για βελτίωση. Τελικώς αντί να ακούσουν τα όσα είχα να μεταφέρω, αρκέστηκαν στο "Όποτε έρχεσαι θα ζητάς από το πρωι τι φαι θες και εγω θα στο φτιάχνω". Όσο κι αν επεμεινα ότι το ζήτημα δεν είναι αυτό αλλά η βελτίωση της ποιότητας των υπηρεσιών για όλους τους ασθενείς, δεν νομίζω ότι νοιάστηκαν και πολύ. Έμειναν στο ότι ένας πελάτης την είδε Μποτρίνι. "Αυτό είναι σκατά"! Θα αρχίσω λοιπόν να ζητάω πουρέ από φρέσκες πατάτες και μπριζόλα ψημένη εξ' αρχής στη σχάρα, και να στέλνω πίσω τους πλαστικούς στρατιωτικούς τους δίσκους.

1 σχόλιο:

maxim glendower είπε...

χαίρομαι που γύρισες αυτέ μου. ξέρεις τι κατάρες θα ακούσεις; είσαι ο ιδιότροπος πελάτης!!! πως σου φαίνεται αυτό ε; :)