Κάποια ζώα είναι πιο ίσα από τα άλλα...

Δυσκολεύομαι λίγο να εκφράσω τις σκέψεις μου πάνω στο παρακάτω θέμα, καθώς μπορεί εύκολα να παρεξηγηθώ.
Έμαθα ότι τα νοσήλεια του Αρχιεπισκόπου Χριστόδουλου καλύπτονται πλήρως από το ελληνικό κράτος, ενώ και η μεταφορά του στην Αμερική έγινε με το πρωθυπουργικό αεροσκάφος. Θυμήθηκα και την περίπτωση της Αμαλίας που όπου πήγαινε της ζητούσαν φακελάκι, και δεν άντεξα να μην αναρωτηθώ γιατί να μην πήγαινε κι εκείνη στην Αμερική με πληρωμένα έξοδα και τις ίδιες ανέσεις και ευκαιρίες με τον αρχιεπίσκοπο. Είναι σημαντικότερη η ζωή του από εκείνης; Η μήπως κι εκείνη δεν άξιζε την προσοχή του κράτους; Πως ένας άνθρωπος του Θεού δέχεται να κρίνεται η ζωή του συγκριτικά με άλλων από έναν άλλον άνθρωπο ή από οποιονδήποτε επί Γής;
Το συνδύασα αναπόφευκτα και με τη δήλωση του την ώρα της αναχώρησης, σχετικά με το φυλακτό του πρωθυπουργού που πήρε μαζί του για να τον φυλάει. Ένας άνθρωπος που πάει σε ένα ταξίδι ζωής και θανάτου, στο οποίο πραγματικά θα κριθεί η υγεία του και δεν ξέρει αν θα επιστρέψει θα έπρεπε απλώς να χαιρετά το ποίμνιο του και να το ευχαριστεί για την αγάπη του. Αντ’ αυτού ο αρχιεπίσκοπος προτιμά να διαφημίσει προεκλογικά το δεξιό κόμμα ανταποδίδοντας έτσι τα χατίρια που του έχουν κάνει οι κυβερνήσεις αυτές. Δεν είναι διαπλοκή κι αυτό; Απλώς αντί για κόμμα και εφημερίδα ή κόμμα και μεγαλοεπιχειρηματία, έχουμε κόμμα και εκκλησία.
Δεν θέλω να παρεξηγηθώ, να είναι καλά ο άνθρωπος και να γυρίσει σώος από το δύσκολο ταξίδι του. Αλλά ας μας επιτρέψει να αγνοούμε τα όσα μηνύματα μας περνά, γιατί πραγματικά δεν εκφράζουν τα όσα θα περιμέναμε από την κεφαλή της Εκκλησίας της αγάπης και της ισότητας.