Πέμπτη 25 Νοεμβρίου 2010

Projections

Στο σπίτι στο Ταξίμ, υπήρχε μια πίσω βεράντα καλυμμένη με τζαμαρία και παράθυρα που άνοιγαν. Στο σπίτι εκείνο πήγαινα ως τα δώδεκά μου χρόνια για διακοπές Χριστούγεννα και Πάσχα, στον παππού και τη γιαγιά. Μουντές μέρες συνήθως, με κρύο, με την υπέροχη μυρωδιά του καυσαέριου. Ο παππούς, καλά ακόμη, έκοβε κομμάτια το μπαγιάτικο ψωμί και πηγαίναμε σε εκείνη τη βεράντα. Πετούσαμε τις μπουκιές και κατέβαιναν γλάροι κυρίως για να φάνε. Κάποτε τις έπιαναν και στον αέρα ακόμη. Όμορφες στιγμές. Κανονίζω να πάω στην Πόλη για μερικές μέρες. Κι επειδή είναι χειμώνας, δε θα πάω στο νησί αλλά στον ίδιο δρόμο που πήγαινα μικρός.

1 σχόλιο:

silentcrossing είπε...

Καλημέρα! Σήμερα ανακάλυψα αυτό το μπλογκ και πέρασα κάμποσο χρόνο διαβάζοντας σε. Σε ευχαριστώ για τα μικρά διαμάντια που ανακάλυψα, όλα όσα γράφεις είναι έμπνευση για 'μένα...