byez

Θυμάστε που έλεγα ότι κανονίζω ταξίδι για την Πόλη; Ε ο καιρός πέρασε, μαζί του και οι δύο χμθ που έμεναν τότε. Και τώρα, σε 3 ώρες πετάω! Κρυωμένος, με αντιβίωση, με την πατερίτσα, με ενεσάκια για τη θρόμβωση, με παλιόκαιρο. Αλλά πετάω και αυτό είναι συνήθως καλό. Καλημέρα σας. Τα λέμε μετά τις 3/2.

Στον κ. Γιώργο

Στο Αττικό, τις δυο νύχτες που έμεινα για τη βιοψία πριν ένα χρόνο, ήσουν στο απέναντι κρεβάτι. Είχες περάσει τα 70. Με τον καρκίνο να σου έχει σκεπάσει όλο το σώμα, από κεφάλι ως τα κόκκαλα, πονούσες, δεν μπορούσες να σηκωθείς. Έψαχνες κοντά σου να βρεις λίγο γλυκό ή λίγο νερό. Μόνος σου σαν ξεχασμένος παρά για λίγες ώρες την ημέρα. 50 λεπτά με το ρολόι περίμενες μια νοσοκόμα να σε αλλάξει εκείνο το πρωί. Δε σου άξιζε. Σάμπως σε ποιόν αξίζει... Σου έφεραν οι δικοί μου νερά, μπόλικα μπουκάλια, είχες ένα να βγάλεις ως το απόγευμα. Δεν είχες χρόνο μπροστά σου και το ήξερες, ήσουν πια εντάξει με αυτό. Δεν ήξερα τότε ότι είχα καρκίνο, δε μου περνούσε από το μυαλό παρά μόνο σα φόβος ή ανησυχία. Σε θαύμασα. Αν είσαι σήμερα καλά χαίρομαι για σένα. Αν έχεις φύγει, να ξέρεις ότι ένας ξένος σε θυμάται και σήμερα σε σκέφτηκε φευγαλέα, τόσο ώστε να σου πει 'καλή ξεκούραση'...

Μετακαρκινικό πρόβλημα.

Έχω πρόβλημα νομίζω. Αντιμετώπισης της πραγματικότητας. Ενοχλούμαι να ακούω από ανθρώπους ατάκες όπως "Θα πεθάνω", "Δεν αντέχω άλλο", "υποφέρω" για θέματα δουλειάς, κούρασης, βαρεμάρας. Το βρίσκω προσβλητικό. Πήγα να πεθάνω. Υπέφερα. Δεν άντεχα.
Παράλληλα, δεν μπορώ να βλέπω/ακούω κόσμο να τσακώνεται για σαχλαμάρες. Κυρίως γιατί πολλά πλέον μου φαίνονται σαχλαμάρες.
Και να που καταλαβαίνω. Και να δεις την αλήθεια του κόσμου, και να μάθεις τι είναι αληθινό και σημαντικό δεν είναι αρκετό. Η κοινωνία, η ζωή όπως τη φτιάξαμε, η μίζερη φύση του ανθρώπου προσπαθεί με τη βία να σε κάνει να ξεχάσεις, να σε κάνει πάλι να αγχωθείς για το μεταπτυχιακό σου, να σε κάνει να εκνευριστείς για μια παραβίαση stop.

100 facts about me pt. IΙΙ

last part...
67. Τη μέρα που επισημοποιήσαμε τη σχέση μας με τη Μ. είχαμε δει το Hannibal στο Νιρβάνα.
68. Υπηρέτησα στην Π.Α. Τους έμαθα να φτιάχνουν σαλάτες. Μεσημέρι Κυριακής 200 κιλά ντομάτες.
69. Έχω ίντερνετ από το 1996. Θυμάμαι ένθετα στις εφημερίδες με ενδιαφέροντες ιστοσελίδες και το altavista.
70. Από τα αγαπημένα μου βιβλία είναι το "Έτσι ήρθαν τα πράγματα, μα έτσι δε θα πάνε..." του Αζίζ Νεσίν. Λίγο μετά τις διακοπές μου στην Πόλη, πήγα στις εκδόσεις Θεμέλιο να μου υπογράψει το βιβλίο του. Siz ne zaman geldiniz? (Εσείς πότε ήρθατε;) μας ρώτησε...
71. Από τα ταξίδια με το αυτοκίνητο των παιδικών μου χρόνων θυμάμαι στο repeat μια κασέτα Παπάζογλου και 2 Χατζιδάκι. Α και ένα live της Αρβανιτάκη.
72. Ήμουν σε συναυλία των Πυξ Λαξ στο Λυκαβηττό. Όχι την τελευταία. Τότε που είχε πέσει μέσα μια φωτοβολίδα και θύμωσε ο #pliatsikas.
73. Έχω καθίσει με άλλους 3 χειμώνα στα παγκάκια στη Μητρόπολη με χύμα κρασί στα 19-20 μου. Ο αδερφός μου πάει W. Εμείς περνούσαμε καλύτερα. Τον ένα τον έχω βάλει σε ταξί με χαρτάκι στο στήθος με τη διεύθυνσή του.
74. Είμαι φύσει ακατάστατος. Μιλάμε για χάος. Ωστόσο έχω πολύ δυνατή μνήμη και βρίσκω τα πάντα.
75. Δεν μπορώ τα μέρη με δυνατή μουσική ή πολύ κόσμο.
76. Έπαιζα lineage κατά καιρούς. Δεν ήμουν καλός για 2 λόγους. Δεν έχω υπομονή να περιμένω άλλους και νυστάζω νωρίς.
77. Το The Fountain είναι από τις αγαπημένες μου ταινίες. Όπως και οι Εραστές του Αρκτικού κύκλου, το Μαζί ποτέ, οι Monty Python.
78. Δεν ήξερα ότι υπάρχει καρκίνος στο πόδι. Δε μου περνούσε από το μυαλό. Τώρα ξέρω. 2/1000000 περιστατικά το χρόνο στην Αμερική.
79. Έχω ένα φίλο με τον οποίο συχνά τσακώνομαι, σε στυλ Λέμον-Ματάου. Με τον καλύτερό μου φίλο ωστόσο δεν έχω τσακωθεί ποτέ. Ούτε καν παρεξήγηση. Πλήρης ταύτιση.
80. Δεν αντέχω (πια) τις πολιτικές συζητήσεις. Η ματαιότητά τους με θλίβει.
81. Έστειλα στον Άγγλο χειρουργό τα άπαντα του Ελύτη μεταφρασμένα. Μου φάνηκε σαν να του στέλνω την Ελλάδα σε ένα πακέτο.
82. Είχα ένα golden retriever, τον Άργο μου τον φολιάσαν και υποψιάζομαι το γείτονα. Τώρα έχω ένα αδεσποτούλη.
83. Θυμάμαι ακόμη τον ορισμό του Homo Universalis στο σχολείο. Με είχε εντυπωσιάσει και στην πορεία μάλλον με επηρέασε.
84. Έχω "τσακωθεί" με καθηγητή στο σχολείο γιατί έλυνα ολοκληρώματα στο μυαλό και του έδινα την απάντηση. Είχε δίκιο...
85. Πρώτο θερινό σινεμά πήγα με τη μητέρα μου στα Νέα Παναθήναια. Είχαμε δει κάτι με πειρατές και φυσικά είχα τρομάξει.
86. Οι μυρωδιές από καυσαέριο, πεύκο και σάπιο φύκι μου αρέσουν.
87. Έχω άχτι ένα φίλο που είχε το κυλικείο στην αεροπορία. Δε μου έφτιαξε ποτέ ελληνικό. Hint: @CoachAlzheimer
88. Λέω πια να παντρευτώ.
89. Πλέον στο σπίτι για οτιδήποτε ιατρικό ρωτάνε εμένα.
90. Ο πατέρας μου έχει φτιάξει στον κήπο ένα παρτέρι με καμιά 10αριά μυρωδικά. Τα επέλεξα και τα απολαμβάνω. Ίσως είναι το μόνο που αξίζει σε αυτό το σπίτι.
91. Έφτιαξα την πολιτική ιστοσελίδα του αδερφού μου σε Joomla σε 20 λεπτά. Είχα ξαναδεί το περιβάλλον αλλά ποτέ δεν είχα φτιάξει σελίδα.
92. Δεν πίνω γάλα. Θα βάλω στον cappuccino αλλά that's it.
93. Νομίζω ότι δεν μπορώ να ζωγραφίσω τίποτα. Κάποτε, στο δημοτικό είχαν πάει μια ζωγραφιά μου στο μουσείο Κυκλαδικής τέχνης. Δε μου την επέστρεψαν ποτέ.
95. Έχω κολλήσει σε συνέντευξη να μην μπορώ να σχεδιάσω μια ΒΔ με Ν-Ν πίνακες, έχοντας περάσει Προηγμένα θέματα ΒΔ με 8 λίγες εβδομάδες νωρίτερα...
96. Έχω ανέβει σε γαϊδουράκι στην Πρίγκηπο. Ήμουν πιο αδύνατος τότε...
97. Μου αρέσει να οδηγώ σε άδειους δρόμους και οι κοντινές εκδρομές.
98. Έχω κερδίσει 280 ευρώ σε online καζίνο και τα έχω χάσει σε 10 λεπτά.
99. Περιμένω να έρθει η μέρα που θα καταργηθούν τα καλώδια.

100. Το 2010 κατάλαβα το νόημα της ζωής.

100 facts about me pt. IΙ

Συνεχίζω...

34. Στο γυμνάσιο είχα εμφανιστεί στην τιβί. 1 φορά στην ΕΤ και 1 στο Τζερόνιμο Γκρούβι. Μου είχαν προτείνει να πάω και στο "Εσύ αποφασίζεις". Κόλωσα. Μετανιώνω.
35. Την πρώτη φορά στις Πανελλήνιες πέρασα Χημικό Θεσσαλονίκης. Ξαναέδωσα πανελλήνιες. Αν είχαμε δέσμες έμπαινα ΕΜΠ. Αν δεν είχαμε απλώς Θρησκευτικά, έμπαινα Αθήνα...
36. Πολλές φορές έχω σκεφτεί να σπάσω παρμπρίζ παράνομα παρκαρισμένου. Είμαι κότα.
37. Θυμάμαι και νοσταλγώ την Αθήνα του '88-'92. Ταβέρνες στα Εξάρχεια, ποικιλίες στου Στρέφη, βόλτα στο Λυκαβηττό και στου Φινόπουλου. Μέρες που δε χρειαζόσουν λεφτά για να περνάς καλά έξω. Μέσα πάντα περνούσες καλά.
38. Θεωρώ πολύ φίλους μου ορισμένα άτομα που μιλάμε σπάνια. Δεν μπορώ να το εξηγήσω. Δεν προσπαθώ.
39. Η αντιβίωση με πειράζει στο στομάχι.
40. Δεν τρώω μπάμιες. Ούτε κουνουπίδι.
41. Δεν έχω facebook. Διαφωνώ με τη λογική του. Αν ήθελα "φίλους" αυτούς που πήγα μαζί σχολείο, θα τους είχα, όπως έχω. Δύο.
42. Δεν έμαθα ποτέ προγραμματισμό. Προσπάθησα πολλές φορές. Διαβάζω κώδικα αλλά δεν μπορώ να γράψω. Δεν έχω υπομονή μάλλον.
43. Έχω εμμονή με συγκεκριμένες παντόφλες της Parex. Το εργοστάσιο εδώ έκλεισε, φτιάχνονται κάτι φτηνιάρικες στη Βουλγαρία. Φοράω το τελευταίο ζευγάρι.
44. Πίνω, αρκετά. Με έχουν χαρακτηρίσει αλκοολικό γιατί πίνω και μόνος. Αν εκτιμάς το ποτό, πρέπει να το πίνεις μόνος λέω εγώ. Είναι παρέα από μόνο του. Hendrick's gin, Laphroaig, Glenmorangie, Talisker και στο τραπέζι Efe raki, Guinness.
45. Φέτος είδα πρώτη φορά το Λονδίνο, όταν πήγα για επέμβαση. Το λάτρεψα. Θα ήθελα να είχα πάει για να μείνω.
46. Αν δε βρω δουλειά της προκοπής μέχρι να τελειώσω τη διπλωματική και να συνέλθει το πόδι, σκέφτομαι να φύγω.
47. Έχω μεταλλικό μόσχευμα πάνω από 15 εκατοστά στο μηριαίο και την ανάλογη ουλή. Αγαπώ και σέβομαι την ουλή αυτή.
48. Δε μου αρέσει να πηγαίνω διακοπές με φίλους. Όταν είμαι διακοπές θέλω να κάνω ότι θέλω. Να μην πρέπει να συνεννοηθώ με κανέναν.
49. Αναγνωρίζω την κολόνια της μητέρας μου. Ενίοτε τη μυρίζω για να νομίζω ότι είναι εδώ.
50. Έχω ένα μικρό αδερφό εντελώς αντίθετο από εμένα. Κατηγορώ τις συνθήκες για αυτό.
51. Έδωσα Proficiency 5 φορές. Τις 4 με σχολείο ή φροντιστήριο. Την 5η διάβασα το Lord of the Rings και πήγα και έδωσα για πλάκα. Το πήρα.
52. Έχω καλή σχέση με το σκόρδο.
53. Στο διαμέρισμα των Εξαρχείων, εκεί που ήταν το δωμάτιο μου έβλεπε στον ακάλυπτο. Εκεί υπήρχε ένα πανύψηλο δέντρο, περνούσε τον 5ο όροφο. Με ηρεμούσε αυτό το δέντρο. Σύμβολο των εποχών.
54. Δε χώνεψα ποτέ το σπίτι που μένω τώρα. Ούτε τη γειτονιά μου. Ούτε τους γείτονες πλην ελαχίστων εξαιρέσεων.
55. Πιστεύω ότι στην Ελλάδα αξίζει ότι κακό κι αν πάθει. Χρεωκοπία, πτώση στην αγορά, πτώση στον τουρισμό.
56. Έχω βγάλει κατά λάθος τον ώμο του αδερφού μου. Εκείνος έφταιγε.
57. Έχω πάρει λάθος λεωφορείο μεθυσμένος από την craft στην Αλεξάνδρας και έχω καταλήξει στο σταθμό Λαρίσης.
58. Ο ιδανικός στιγμιαίος καφές, αν υπάρχει τέτοιο πράγμα, θέλει 2 κουταλιές καφέ και μία ζάχαρη. Παλιός ινδιάνικος νόμος που ακολουθώ πιστά.
59. Έχω φύγει από κατάστημα γυναικείων αξεσουάρ με κόσμημα στο χέρι, χωρίς να το καταλάβω.
60. Τελευταία ακούω αρκετά radiobubble. Μου αρέσει αυτή η αφομοίωση του twitter.
61. Όταν βλέπω γλάρο σκέφτομαι: Κωνσταντινούπολη, θάλασσα, Χατζιδάκι, τη μητέρα μου.
62. Δεν μπορώ πια να λυγίσω το δεξί πόδι τόσο ώστε να κόψω τα νύχια μου.
63. Βλέπω πολλές σειρές. Ώρες ώρες σκέφτομαι πόσο χρόνο από τη ζωή μου χάνω έτσι.
64. Τραγουδάω αρκετά καλά. Έτσι λένε.
65. Θα ήθελα πολύ να είμαι κριτικός εστιατορίων. Δίνω μεγάλη σημασία στο σέρβις και στις γεύσεις. Δεν μπορώ να δεχτώ ότι "it's just food".
66. Δε φανταζόμουν ότι είναι τόσο δύσκολο να βρεις 100 πράγματα να γράψεις για σένα.

100 facts about me pt. I

Είδα στο twitter να βάζουν 100 facts για τον εαυτό τους. 1 για κάθε tweet. Ζήλεψα αλλά για να μην ενοχλώ το timeline είπα να βάλω εδώ μερικά όσο γίνεται πιο useless.
1.Είμαι Καρκίνος με καρκίνο.
2. Η τριχόπτωση με άγχωνε. Μετά τις χημειοθεραπείες αποφάσισα να καθιερώσω το look. Μου πάει.
3. Κάποτε διάβαζα πολύ. Λογοτεχνία κυρίως. Μετά πήρα αυτοκίνητο.
4. Στο γυμνάσιο έκανα ελληνικούς παραδοσιακούς χορούς. 28 κοπέλες, εγώ και ο γυμναστής.
5. Έχω πάρει χρυσό μετάλλιο στο βόλεϋ και ασημένιο σε ρίψη ελαστικής σφαίρας. Δεν ξέρω που είναι.
6. Μια βόλτα στα βιβλιοπωλεία της Αθήνας με ηρεμούσε πάντα. Όσο και στην παραλία το χειμώνα.
7. Έχω μανία με τα gadgets. Αν είχα άπειρα λεφτά, θα είχα και άπειρα gadgets.
8. Πίνω 6 εσπρέσο την ημέρα.
9. Μου αρέσει να περνάω τις διακοπές μου σε μέρη που ξέρω. Χάλκη, Σύρος αγαπημένοι τόποι.
10. Γνωρίζω τη Μ. από την 1η δημοτικού. Σε 2 μήνες κλείνουμε 10 χρόνια σχέσης. Τη λατρεύω.
11. Το σπίτι μου στη Χάλκη ήταν παλιό ξύλινο χοροδιδασκαλείο. Είχε μια τεράστια μαρμάρινη σάλα. Όταν έπεσε, έγινε διαμερίσματα. Δε μυρίζει όπως παλιά.
12. Θα ήθελα να τρώω κάθε μέρα για πρωινό poncik από το φούρνο της Χάλκης.
13. Έχω εμμονή με τα pilot g-tec c4 και τα μικρά γράμματα που με αφήνουν να κάνω.
14. Ένα καλοκαίρι του λυκείου μελέτησα τη γραμματική του Τριανταφυλλίδη μέχρι αηδίας.
15. Θέλω το μοσχάρι μου medium rare.
16. Πότε πότε κάπνιζα κανένα πούρο. Μου λείπει αυτό. Άντε και κανένα τσιγάρο τράκα από το Βασίλη στο διάλειμμα.
17. Δεν έχω κάνει ποτέ μου παρανομία στην οδήγηση.
18. Μου αρέσει η Acqua di Gio
19. Το 1986-7 ο πατέρας μου έφερε σπίτι ένα C64. Αντέγραφα τα έτοιμα προγράμματα και μετά έψαχνα το λάθος.
20. Έχω παίξει άπειρες ώρες μπάλα στο πάρκινγκ της ΕΡΤ περιμένοντας τη μητέρα μου.
21. Έχω ηχογραφημένη εκπομπή με συνέντευξη της μητέρας μου. Με μελαγχολεί και με ευχαριστεί ταυτόχρονα.
22. Έχω πολλούς φίλους. Ελάχιστους γνωστούς. Μου αρέσει έτσι.
23. Μαγειρεύω καλά. Όταν είχα το πόδι κανονικά μαγείρευα καλύτερα.
24. Σε ένα χρόνο πρέπει να τρυπήθηκα πάνω από 300 φορές.
25. Έχω δουλέψει σε επιλογή φωτογραφιών για εφημερίδα. Και ως αρθρογράφος για άλλη εφημερίδα.
26. Έχω πέσει από 2 μέτρα, με το κεφάλι πάνω σε θράκα.
27. Μου αρέσει η θάλασσα. Δε βγαίνω από μέσα. Αγαπώ την ησυχία του ψαροτούφεκου.
28. Αγαπημένοι μου κινηματογράφοι της Αθήνας: Ριβιέρα, Βοξ, Οπερα 2
29. Έφτιαξα το blog Doc am I ok? χρόνια πριν, όταν ήμουν καλά. Τυχαία, δεν ήμουν.
30. Μετά τη μητέρα μου, όποτε άκουγα καρκίνος άκουγα νεκρός. Για την ώρα με διαψεύδω.
31. Φοβάμαι για το μετά.
32. Γρατζουνάω κιθάρα. Ακόρντα κυρίως.
33. Είχα τουλάχιστον 3 δασκάλους που με έχουν επηρεάσει.

Αυτά για τώρα.

Πως αποχαρακτηρίζεται ένα σπίτι

Από το 2001 το υπνοδωμάτιό μου ήταν στη σχετικά ψηλοτάβανη σοφίτα. Ένα δωμάτιο για μένα, ένα για τον αδερφό μου και ένα κοινόχρηστο καθιστικό. Ξύλινη οροφή, τηλεόραση, υπολογιστής, 5.1 ήχος γύρω από το κρεβάτι, 2 βιβλιοθήκες με όλα τα βιβλία μου λογοτεχνικά ή απλώς τεχνικά, κάποια αγαπημένα της μητέρας μου, μια συλλογή από dvd... Ήταν ένας χώρος με όσα χρειάζεται ένας φοιτητής για να λέει ότι τα έχει όλα. Μετά την επέμβαση στο Λονδίνο, λόγω του ποδιού μεταφέρθηκα στο υπόγειο. Ένα διαμερισματάκι σα μονοκόμματο δωμάτιο με κουζίνα και μπάνιο, μετέφερα το κρεβάτι μου εκεί, το pc, την τηλεόραση, βολεύτηκα σχετικά. Σήμερα, 6 μήνες και 6 μέρες μετά την επέμβαση, ψάχνοντας για τη φωτογραφική μου μηχανή ανέβηκα για πρώτη φορά στη σοφίτα. Ανεβαίνοντας διαπίστωσα ότι δεν την είχα νοσταλγήσει. Όταν ανέβηκα και κοίταξα γύρω μου κατάλαβα ότι αντιθέτως είχα πρόβλημα. Σημάδια αναμνησιακής ναυτίας, φλας από μέρες και νύχτες πόνου και πανικού από την πρώτη επαφή με τον καρκίνο, ένα πνίξιμο. Για μένα η σοφίτα έχει τελειώσει. Κατέβηκα με μια ελαφριά ταχυκαρδία και δε σκοπεύω να ανέβω ξανά παρά για να μαζέψω τα πράγματά μου για τη μετακόμιση.

Απομεινάρια μιας μέρας κι ενός πορτ

Σήμερα ήταν προγραμματισμένη η αφαίρεση του port-a-cath. Με παίρνει ο χειρουργός τηλέφωνο την εβδομάδα που πέρασε. Μου λέει πως είσαι; Απαντώ ότι από άποψη πόνου είμαι πολύ καλύτερα. Από ποια άποψη δεν είσαι καλύτερα δηλαδή; Του είπα ότι μόνο από αυτή μπορώ να μιλήσω. Δεν ξέρω τι γίνεται μέσα, τι κάνει ο θρόμβος, αν υπάρχει φλεγμονή κτλ. Σιώπησε. Μου είπε μετά ότι σήμερα ήθελε να κάνω και κάποιες εξετάσεις. Επειδή η ογκολόγος ήθελε κι εκείνη ένα σκασμό εξετάσεις του είπα να μιλήσει μαζί της για να γίνουν όλες μαζί, μην τρυπάνε δυο φορές. Με διαβεβαίωσε ότι θα το φροντίσει.

Πάω σήμερα. Κάνω εισαγωγή στο one day care. Με πάνε για εξετάσεις στα επείγοντα και βλέπω να γράφει γενική αίματος και χρόνο πήξης. Αναρωτιέμαι τι γίνεται με τις υπόλοιπες. Παίρνω 7 το πρωί την ογκολόγο και διαπιστώνω ότι δεν είχε συνεννοηθεί μαζί της ο χειρουργός. Δίνω το παραπεμπτικό που είχα από την ίδια και τους λέω να προσθέσουν κι αυτές. Μου παίρνουν αίμα, πάω στο δωμάτιο. Βάζω την ηλίθια ρόμπα του χειρουργείου και έρχεται μια νοσοκόμα να μου πάρει αίμα. Ναι. Πάλι. Για χρόνο πήξης, την οποία κάποια σωστή επαγγελματίας ξέχασε να βάλει τη δεύτερη φορά ενώ ήταν σαφώς γραμμένο στο αρχικό χαρτί του χειρουργού. Ένταση πρωί πρωί.

Μια ελαφρά μέθη, λίγο χράτσα χρούτσα, βγάλαμε το πορτ απροβλημάτιστα. Γύρισα στο δωμάτιο, πήρα τον ορό μου και ήμουν έτοιμος να φύγω. Για 2μιση ώρες περίμενα να έρθει ο χειρουργός γιατί ήθελε "να με δει οπωσδήποτε" αλλά ήταν σε χειρουργείο. Όταν τελικά ήρθε μου είπε "όλα καλά, πάρε την αντιβίωση για 2 μέρες ακόμα, έλα σε 10 μέρες να βγάλουμε τα ράμματα". Και λέω περίμενα 2μιση ώρες για αυτό. Μετά βέβαια άρχισε να συμπληρώνει την απόδειξη και τα χαρτιά για το λογιστήριο για να πάμε να πληρώσουμε. Αισθάνθηκα ότι απλώς φοβόταν μη φύγουμε χωρίς να πληρώσουμε, λες και θα πάθαινε κάτι αν πήγαινα σπίτι να ξεκουραστώ και έπαιρνε τα λεφτά αύριο ή σε μια εβδομάδα. Απαράδεκτος.